Suzan Kurt Şiirleri - Şair Suzan Kurt

Ve bir gune daha uyandirildik
Yarim kalmis hayallere bir sans daha verilmis gibi
Hala biz neyin gafletindeysek farkinda degiliz
Oysa her gunun sabahi bize sunulmus bir firsattan ibaret

Uyan ey insan!

Gunun aydinlanmasiyla, aradi gozlerim seni
Kokunun sindigi her tarafa tekrardan bakarak
Yoksun iste sardi umutsuzluk bedenimi...
Akti yaslarim dinmeden kan aglayana dek

Biliyorum,bir gidisin vardi donmeyecekmis gibi

Anladım ki hersey imkansız sensiz
Sen yoksan bende ben yasayamam ki
Oysa tüm varımla bağlanmisken sana
Sensiz yasamak hiçlestiriyor beni

Gitme dur dönüp birdaha bak bana

Tebessum yasak bana yasadiklarim hep sebep
Hayata küstürduler beni yasatilanlar hep sebep
Gözlerim yaş dolu davranışları hep sebep
Kelimelerim düğümlü hakaretleri hep sebep

Uykusuz günlerim birikti kargaşaları hep sebep

Pişmanlıgımın yarattığı her acı
Sarılıveriyor tüm bedenime
Tutuşturuyor butun hucrelerimi
Ve yok oluyorum bir anda

Gozyaslarim bir turlu dinmek bilmiyor

Uzun süren ayriliklar son bulur elbet
Ayri atmayan kalpler kavusacaktir elbet
Beyazlar icinde ben siyahlar icinde sen
Girdik dunya evine ne mutlu bize :)

Mesafeler midir insani kalpten ayiran
Aski,sevgiyi yasamaya engel koyan
Oysa kalpleride kenetleyen degil miydi mesafeler
Özleten, ozlettiren duyguyu sıkıca yoğunlastiran

Kalpler kenetlesmisse degil mesafeler

Varlığın olamasada yanımda
Hissediyorum ki gölgen hep arkamda
Gözlerim gözlerine değemese bile
Biliyorum ki uzaktan izliyorsun beni

Sözlerım saklı kalsada dılimde

R:esmine bakarım uykuya dalarim öylece
I:slanır gözlerim yastiğa siler bakarım
D:ayanir mi bu yurek boyle bir hasrete
V: akit gecer bakmissin sabah olmus
A:şkına yanan bu eşin adını bu şiire koydu
N:urum eşin olarak geçmişe noktayi koydum.

Tek varligim tek gercegimsin
Sensiz varligim bir yoktan ibaret
Nefes alisim verisim dahi sana bagli
Sana bagliyken bu gidisin neden ki

Sebebimken bu ansizin gidisin varya