Hiç mi anlamadın sen, süzgeç mi sandın kalbimi?
İlk günkü kadar, ilk nefesim kadar içimdesin.
Gözlerini ömürlerime katmak isterken ben,
Hiç mi göremedin sen, hayalinle duran kalbimi?
Son günüm kadar, son nefesim kadar içimdesin.
Toprağa düşerim ben, bitmez bu kaderin sonu.
Bırakamadığım kadar mucizelerin elindesin.
Gözlerini kefenimin üzerine serperken sen.
Toprağa kanarım ben, sel olur sessizliğin sonu,
Ölebildiğim kadar, sonsuzların elindesin.
Kayıt Tarihi : 25.6.2020 14:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Babalık 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/25/suz-gec.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!