Sen ki, çocukluğunu
Karanlık sokaklarda yitirmiş birisin.
O yüzden kanıyor gülüşlerin
Karanlığa sığınıyorsun gecelerle,
Sabahlara düşman./ Uyan çocuk,
Sakın boşlama umutlarını,
Kında gül yetişmez.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta