Suyun sessiz çığlığı Şiiri - Erol Şen

Çamlar içinde bir park düşünün
Ortasından bir dere akıyor
Başında ve sonunda fıskiyeler
Ve temiz hava

Yavaş yavaş yol alan suya bakarken
Tahta köprünün üstünden
Bir yandan fıskiyenin dinlendiren sesi
Diğer yandan suyun çığlıkları

Yavaş ama yaşayan suyun
Sessiz umuda akan görüntüsü
Bazen engellerini aşarak
Bazende çağlayan gibi önünde durulmaz

Yaşam pınarları hep gözyaşı
Bize hayat veren bazen hüzün
Ben istemedim ki derken bu hayatı
Kaderine mahkum bazen duru bazen çılgın

Yokluğu bir dertken yaşam da
Varlığı farklı duygulara yollanan
Her yaşam gibi o da yaşamın parçasıyken
Acı tatlı her yönüyle

Canları yaşama döndürürken
Belki severek belki özleyerek
Sensizlikle yaşam sona erecekse
Sen beni de al yanına…..

18.04.2004