Suyun Övgüsü Şiiri - Seyit Piran

Suyun övgüsü tufanadır, kırılınca şarkılar
Ben takıp koluma gezerim sarhoş bir kızı
Deli bir ufkun klavuzluğu, azılı bir kırmızı
Yedi saatlik bir yağmurdur manasızlaşmak
Ben buradayken sis çökmez başka bir yere
Ben buradayken suyun övgüsü tufanadır
Sonsuz bir resital suyla kıran kıranadır

Öyle bir ses duyarım ki aşılması aşar kılar
Kara gün dostumdur gecenin en zanlı yıldızı
Beni düşünürsün belli ki yüreğime düşer sızı
Bilirsin, açığa sürüklenen gemi reddeder fenerini
Ben konuşmayı unutunca mahçuplanır gülüşün
Ben konuşmayı unutunca yüzüm senden yanadır
Sonsuz bir resital suyla kıran kıranadır

Aklımda yazılmamış, buz kesen tanımlar var
Titreyerek açan gül, kuşların valsi, ışık hızı
Ömrüme karşılık görüyorum kum ve yaldızı
Sonunda çocuklarda gelecek bizimle İthake'ye
Ben sürüklenirken, bu nehir nereye sığar
Ben sürüklenirken bildiğim ne varsa sanadır
Sonsuz bir resital suyla kıran kıranadır