-1-
bir yel kaldırdı başını
dağların arasından
gözleri öfke çanağı
eli pompalı
süpürdü anılar arasına onu
daha ıslanamadan saçları
gül gibi de dolunaydı
gördüm “ perdenin gerisinden “
suya gömdüm yüzümü şimdi ben
kuşların devesiyim dilim hörgüçlü
-2 -
gözlerim böğrümdeydi
yüzüm suya gömülü
koltuğumun altında Yusuf Kitabı
kalakalmıştım öylece
suyun dolunay haline ayarlıydı zaman
gülün bahar kucaklamasına
dervişin gönül gözüne
ırasıydı beklemek
yarasına dolunay dikişi atılanların
umarım beklemekti
bekleyecektim
Ali Tekmil / 24.05.2006 – Urla.
Ali TekmilKayıt Tarihi : 27.4.2007 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!