Suyun ateşe atılan mektupları

Yaradan aşkı ki akkor, semaha durmuş evren!

Döne döne içreme düşen alevim, vakitli vakitsiz duaya açılır ellerim! Avuçlarıma kurulan tahtını baht gibi taşıyorum. Tevafuk bulan aşkın ateşi ile dilime düşen dualar hep sana.

Ahraz kaldım esaretinin sınırlarında. Sesinin perdesinden od`una düşürüp naçar bırakma. Aç göğsünün içliğini, al içine ilikle! Yersiz, yurtsuz, gurbet bırakma!

Bir şiir ömrü al beni koynuna seviş! Volkanını içinde taşıyan mucizevi buzdağının zirvesinden içe kanayan lavharına düşür! Üşümelerimi saran imgeler nar olup çatlasın yüreğin yüreğime değdiğinde! Can aysın, canım aysın!

Gül, ben sana gülce geldim. Saf, ak, pak, duru su geldim.... Ah sen bana ateş!

annelerin yaptığı vişne reçeli gibi
özlenen
kutsanan
ne varsa
yar

ah yaram
içli
derin

Sonsuzluğun karanlığında çıra misali döne döne yanışlarıma feryadı figan bülbülün dili!

Üç nokta misali genzimi tıkayan hıçkırık nardan, zerre zerre dağılır benliğimle. Dönüşü sana olan güzergahta hem yol hem de yolcuyum. Düştüm gönülevinin eşiğine aç içini al içrenden içeri.

Ah sen, hep sen, ben sen olmuşken dünden! Suyun ateşe akan penceresinden dön bir bak, merhamet et! Ruhunu ruhumla harmanla, zay olmasın narı-aşk.

İbrahim´i yakmayan ateş kadar itaatkar, karıncaların taşıdığı su kadar aziz geldim.... Aç göğsünü al içeri yurdumdun, geldim. Korun darına çekilen bizden kalan ne sen ne de ben! Hakkın tecellisi ile vukuu bulmadı mı Musa´nın Asasıyla yarılan kızıldan bir kavmin göçü. Ah ben sana hem göç hem de tutsak!

Ateşim sen isen topla alevlerini de gel suyun yanma zamanına yek düşsün düşün. Uzat kirpiklerini Ay´ın yüzüne Güneş´i sür! Deryana düşen kor damlayım, korkma yak suya inen geceyi...

Annemin yüzü gözlerime biriken özlem, babamın gök mavisi gözlerine, şefkkatine hasretim!

Ben sana yirmi dokuz harfin boynunu bükerek geldim! Kelimelerim naçar, cümlelerim noksan! Kırıldı dividim, döküldü mürekkebim! Perişanlığımı sen anla sen bil...

Üç metre bez değil mi kefen, bictim ve geldim.

Sude nur haylazca