Suyum Şiiri - Şair Nurhani

Hani içi yanar ya insanın,
Tam yüreğinin üstüne bir şey saplanır...
Nefes nefes düğümlenir boğazına,
Kalpteki duygular yine kalpte kalır.

Hani ne kadar içse de kana kana,
Doyamaz ya insan,doyumsuzluk olur.
Hani sebeb-i yaşamıdır insanın,
Hani o olmazsa yaşayamaz insan.
Yaşam eşittir ya suya,
İşte ben de sana muhtacım,
Suyum...

Su olmadan yaşam olursa
O zaman sensiz de yaşanır.
Sen gel benim suyum ol!
Sana suyum diyeyim.
Canım diyeyim bu canda olduğun için
Hep suyum diyeyim,yine diyeyim,
Suyum...Suyum...Suyum...