Kaderde yazılan gelirmiş başa
Neler görülecek, yeter ki yaşa
Tedbir ayrı konu, çırpınmak boşa
……….. Suyum ısınmış ki, sürgünüm çıktı
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Giderim Afyon’a ora da vatan
Mardin’de de yoktu dışarı atan
Kul hakkı yeniyor, düşünsün yutan
……….. Kul hakkı Allah’ın affından çıktı
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Albayrağ’ım Karahisar burcunda
Şehit kanı toprağının harcında
Savaşta Yunanı yenme borcunda
………… Afyon sürdü İzmir, denize döktü
………… Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı
Emirdağ’da lâhikalar yazılmış
Yazılanlar zihinlere kazınmış
İlham için ıstıraplar lazımmış
…………. İlham olup şimdi, karşıma çıktı
………… Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı
Küçük çocuk bile feysde yazıyor
Sayfasına yazı resim beziyor
Büyüklerim ise bana kızıyor
……….. Halen çocukmuşum kulağmı çekti
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Bedelliymiş, paylaşımın kazası
Bedeli de maaş kesim cezası
Unutamaz insanın hafızası
………. Evet, bunlar bir hazırlıktı
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Eski baraj kenarında gezilir
İlham kaynağıdır şiir yazılır
Şövalyede tuâl resim çizilir
………. Doyamazken daha, korktuğum çıktı
.……… Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Menderes bulvarı sevgi adası
Kebap yenir davul zurna havası
Çukurova muhabbetin yuvası
……….. Doğudan batıdan insanı çekti
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Ulucami, büyük saat harika
Taşköprü’yse alâmetifarika
Güzelliğe yetmez uzun tefrika
………. Portakal çiçeği dalında şıktı
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Birsen’i(!) sevenler ne kadar mutlu
Yerim boşalıyor benden umutlu
Ötekiler Gülnar veyahut Mutlu
……….. Taraftarlık dozer, her yanı yıktı
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Mecbur muyuz her kişiyi sevmeye
Gerek var mı riyakârca övmeye
Hak var mı ki, sevmeyeni dövmeye
……….. Bizde artık işler çığrından çıktı
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Düşünün bir kere değilim hain
PeKaKa dan nefret etmişim daim
Parti sevmeyince sürgünlü tayin
……….. Düşüncemi yazmam canları sıktı
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Olmaya çalıştım bir vatanperver
Asla olamazdım bir Şivan Perver
Şivan alkışlandı, ben oldum heder
……..… Hain mi olsaydık bize yazık tı
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Şehitler geliyor yanar analar
Nutukları dinleyemez babalar
Abi konuşursa malum damgalar
……….. Otuz yıl dinledik nutuklar yetti
………... Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Bolu, Maraş, Mardin güzel yerlerdi
Memlekette görev farklı derlerdi
Bayram günü gurbet, hep kederlerdi
……….. Geldik evim burda hep kalacaktı
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Daha yeni geldik iki yıl oldu
Eski dostlar bizi yenice buldu
Mikrop idik her hâl, temizlik oldu
…….…. Bundan böyle her yer temizdi, pak tı
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Kırk yıldır hasrettim, bak yine gurbet
Arena’dan bana gelir mi dâvet
Tecelli edecek yüce adalet
……….. İlahi adalet, beşeri yıktı
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Her şeyde hayır var, öyle bilmeli
İçimiz yansa da dosta gülmeli
Gönüldeki gözyaşını silmeli
……….. Allah’a tevekkül bir fedakârlıktı
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Selâm olsun beni ihbar edene
Bu şiirim nasıl, bir daha dene
Yargı kararıyla dönersem gene
……….. İş veririm sana söz benden çıktı
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
Ben mi n’aptım, bir paylaşım yapmıştım
Şivan’ı görünce hepten kopmuştum
Beğendim paylaşıp yoldan sapmıştım(!)
..………Sanki Behlül böyle, dünyada tekti
……….. Bu zamansız SÜRGÜN, canımı sıktı.
04.10.2016
Mustafa ZincirkiranKayıt Tarihi : 5.10.2016 08:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir ülkede yönetim kendi düşünceden başka düşünce, taraftarlarından başkalarını insan yerine koymuyor ve muhalifleri analarından doğduklarına pişman ediyormuş. Zaman zaman da muhtarlar ve toplumun her kesiminden insanlarla toplantılar düzenleyip nutuklar irat ediyormuş. Toplantılarda da katılımcılara yönetim şeklinin ülke insanına getirdiği huzur ve refahını soruyor, cevap olarak da hep olumlu geri bildirimler bekliyormuş. Muhalif görüş bildirinler de hak ettikleri ceza ile cezalandırılıyormuş. Bu uygulamayı bilen ahali de her zaman her ortamda yönetimden memnuniyetlerini bildiriyorlarmış. Bir gün, görüş bildirecek kadar bilgili olduğu halde hep sessiz kalıp görüş bildirmeyen bir insana lider, sen niye görüş bildirmiyorsun diye sorunca o kişi:" Doğruyu söylemeye senden, yalan söylemeye de Allah'tan korkuyorum." demiş. Efendim ben doğruyu söyleyince Afyon ili Emirdağ ilçesine sürgün edildim. Ne yapalım silah alıp yönetime savaş açamazdım. Bizler şair ruhlu insanlarız. Tek silahımız kalemimiz. Benim de duygularım depreşti ve okuduğunuz şiirim ortaya çıktı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!