Suyu Yıkayan Bakışlarında Yakamozlar Vardı

bir hikaye yaşandı denizlerinde gözlerinin
suyu yıkayan bakışlarında yakamozlarla
betonlarda sıkışan yüreğimle
sevdaya hasret ruhumu
yorarken ellerinin sıcaklığı
her güzel gün gibi bitti sen yoksun
terleyen ellerin ince parmakların yok

yağmur oldun
adın gibi
yeşerttin
ve
bu sen olmamalıydın
derken /yıktın/ depremler sundun

şehirde yetim kaldım
içindeki çocuğu besleyemeden
acıyı besledim sevda niyetine
yüzümde tebessüm içimde kan
göz yaşlarım içime akarken
gölgemde kayboldum

gamzelerinin menzilinde
geçmişte yaşanamayan hatıraları yeşerttin
sarhoş etti sıcaklığı duygularının
kanayan sevdama kantaşı sürdün
cıvıltılı sabahların titreten sıcaklığı
akarken dudaklarından ruhuma
…

ürkektim tedirgindim
yaşanan mutluluklara

aslında hepsi bir hayal mi
adın gibi bedenin de umut mu

dudaklarından güzel melodiler dökülüyor
kirpiklerin okşarken yanağımı
ezilen bir karıncanın feryadı karışıyor feryadına

sen öpünce ısıtan damlalarınla
buselerin sıcaklığı
yüreğimde

sükutu yüklenen sızı sessizliğindeyim
sevdayı birde duyguların sahibine
bana sor

doğallığın gönendiriyor ruhumu

yağmurum ol
ilmek ilmek ak
çiçek çiçek aç
yağ yıldızlarla
sabah aydınlığı ile
genişlesin vakitler

yağmurum ol
ıslat eriten buselerinle
nefesimi besle nefesinle
buse buse
ıslat beni

bulunmadan yitirilen bir şeylerin özlemiyle
kapanırken gözlerim sensizlikle eriyor
buselerinden arda kalan mirasınla
yanaklarımda yağmur

aslında hepsi yaşanan bir rüya
aşka yenilen yüreğim savruluyor
kavuşma özlemiyle sırlı sırsız
sınırsız yanılgılarla kavruluyor
yağmurum
ıslat beni

alıp götüremedim hayal ülkesine
yada özlemi duyulan hayal adasına
cesaretim yoktu

/aslında/
/yok da /

sensizliği de göğüsleyemiyorum ki
mısralara yaslanarak kelimelerle dokunuyorum
ipeksi nakışlarla harf harf saçlarını okşuyorum

sen susuyorsun
kalbim susuyor
zaman susuyor
uykuyla uyanıklık arası
sırıl sıklam umutlarla ismini sayıklıyorum

gece çığlıklarla fırlarken yatağından
umutsuz cinnetlerde düşerken uçurumlardan
canımdan can kopartıyorum
ömrümden tel tel suskularla
…

kimi aşklar cesur yaparmış insanı
benimki korkak yaptı

yağmurunla yeşerme özlemlerim eridi
saatleri sana ayarlayamadım
affet

bakışlarında yakamozlar besleyenim
alıp götüremedim seni bir hayal gölgesine