Suyu Kucaklamak Şiiri - Güney Güneyan

Bir çocuğu kucaklıyorum, suyu kucaklamak gibi
yıllar bir bardak, onun içindeki çocuk su
zaman geçiyor, izliyorum doluyor oluşunu
o büyüyor, ama içim hâlâ çocuksu.

Oysa yaşlandırıyor her gün bizi, şimdi mahalimiz okyanus kıyıları
boynumuzda bir boyun bağı, ki hissi bir balıkçı ağı
duruyor ötede saf ve de duru bir su damlası
bakar olmak görmek değil, seçmiyor artık uzağı.

Geçmişi arıyorum, gözüm tekrar dalıyor uzaklara
yürüyor, gidiyoruz, sonumuz rast ola
önceki zamanlar ise eriyor avuçlarımda
şimdi bana bir sen gerekiyor, gerisi değil umrumda.