Suyu Çıkmış Şiiri - Aşır Tunca

Dost bildiğim dostlar, halimi sormaz
İnsanlığın suyu çıkmış, terliyor
Söz verdiği sözde, kimseler durmaz
İnsanlığın, suyu çıkmış terliyor.

El uzatsam, ellerimi tutan yok
Uzaklardan seyir edip, bakan çok
Sosyetenin, gözü doymaz, karnı tok
İnsanlığın, suyu çıkmış terliyor.

Sokaklara bakılmıyor, haramdan
Kimi maldan çalar, kimi gramdan
Anlamıyor, tabip doktor yaramdan
İnsanlığın, suyu çıkmış terliyor.

Akıl kabalaşmış, ruhlar habersiz
İkram olan, kahve bile değersiz
At eğerli, eşek kalmış semersiz
İnsanlığın, suyu çıkmış terliyor.

Tunca senin derdin, dağları aşmış
Duaların arza, arşa ulaşmış
Bize kötü ahlak, nerden bulaşmış
İnsanlığın, suyu çıkmış terliyor
Sebebini, kimsecikler bilmiyor.

Aşır TUNCA