Suyu bilirim / Elifsu...

hep canımla başlıyorum canım. cansız değilim ne güzel ne hoş,
eskimiş gömleklerimi çıkardım. masaya dayadığımda gördüm.
saat dörtlere yakın zamanda denizi izlerken, dalmışım hani,
yakmışım bacaklarımı, kavurmuşum kendimi, kaç saatlik
yollarda buz gibi suyla yıkadım ayaklarımı, arındım,
ağrıdım bolca, sızladım canım. kaç zaman geçti de, derim yeni
anlamış durmaması gerektiğini, nasıl anlatırım bilmem,
kaç derece yanık vardır biliyorum. görmüştüm yananları,
ince sızıyla uçup gidenleri hele biri var ki, “güler” can kız
kıyıp gitmişti kendine, çocukça bir merakla ne yaptıysa kendine.

acıya yön bulur çocuklar, bundan anlatmam canım,
büyüdükçe acıtmalar başlar, aşkla, parayla, silahla, gurbete
doğru yollarla ben hiç uymadım onlara, ne söz verdim, ne söz aldım
dillerinden, bıraktım zamana, olacaklara saldım, iyi olsalar da
yinede dualarım.

ve biliyorum ki canım, kendini aşka salmayanlar sarılırlar silaha
şiddetten gayrısı anlatılmaz onlara, cevap yoksa aşklarına, biliyorum.
kaç günlük yolsa ulaşılmaz sevdaya. anlatmak lazım canım, sabırla
sabahla, rüzgarla, beyaz gömleğe, bilekte deriye, kaş altında göze
kulağa yakın dile. fısılda…“ ismimi en güzel sen söylersin,
hani canım dersin “.

üstünden soydum derimi, yara kabuğu gibi değil, ince bir haz bu,
tutkal sürerdik küçükken elimize, kurutup soyardık işte,
öyle de sakin ki, uzatıyor geceyi, sahi şimdi kapandı mı yaraların
meraktayım. haber vermen lazım, uzak gideceğim yer, yola çıkmalıyım.
kesmeyeyim yolunu uzatmayayım, tutup ellerinden talihsiz bir kuşa
yoldaş olmayasın. güzel güldüğümü bilirsin, esirgemem görürsün,
şimdi aklıma geldi. nasıl kapanır yara diye sorsalar anlatırım.
acımıyorsa yaranız artık, kabuğu da varsa alırsınız üzerinden,
bırakırsınız yeni yaranın üstüne, illa öpeceksiniz, güzü öper gibi,
acı mektup öper gibi, gidenin gelmeyeceğini bilen, umudu öper
gibi öpeceksiniz. yara kabuğunuz işe yarar böyle zamanlarda, alışırsınız.
yeri gelir bir yara tehdit ederse, dokunsa da elleri hissetmesiniz,
güler geçersiniz.

suyu bilirim
küslüğüm yoktur dalgasına
ben ağlarım suya
ne zaman çarpsa
iyileşir yarası
gülerim akan kanıma
alıştım kuyumun başında
bir yüze yakılan ağıtlara

yangınım yakın canım, gideceğim yerlerde yeni adlar bulacağım.
bilirsin çocuklar bırakırım o yüzden yanıktır bir yanım
hani sızım kaçamadığım. Bir kızım daha olursa adını elifsu koyacağım.

su yılı /