Suyu Akınca Gör

Suyu Akınca Gör

Bahar gelir kar eriyip güle suyu akınca gör
Yatağına küskün olan hele suyu akınca gör
Enginlerden o ummana dile suyu akınca gör
Yâre doğru büklüm büklüm yola suyu akınca gör

Arı gülden güle konar çiçek çiçek gezer dalı
Esrarı var bilinmeyen inleyerek yapar balı
Süsler gelin gibi mevsim yeşil yaprak ince dalı
Bulutun bağrı yüklüdür çile suyu akınca gör

Rahmet vermiş gani gani tüm kullarına yetirir
Kara toprak her ne düşse sinesinde yer bitirir
Düşündükçe cümle âşık olan aklını yitirir
Menzildeki Hak çeşmesi göle suyu akınca gör

Nazar eyler yerler gökler gece gündüzdür demeden
Ne güzel yaratmış bilsen yoktan dünyayı var eden
İHLASÎ’yim aramam ben bu minvalde yoktur neden
Sahralar yeşile döner çöle suyu akınca gör