Suya hasret gül Şiiri - Nedim Uçar

Renklerin buluştuğu kristal bir kadehte,
Suya hasret gül gibi serabı içiyorum.
Yalnızlığın çölünde bütün gülüşler sahte...
Buğulu aynalarda yüzleri seçiyorum,
Renklerin buluştuğu kristal bir kadehte.

Karanlık dehlizlerde ışıklar dans ederken,
Zaman akıp gidiyor mevsimler dilim dilim.
Ay aydınlık geceler tan yerine giderken,
Suların mavisine resmini çizer elim...
Karanlık dehlizlerde ışıklar dans ederken.

Toz pembe hayallerin suya düştüğü anda,
Rüzgârın kanadında bulutlar yığın yığın.
Uçurumdan yükselen çığlıklar ayrı tonda...
Etekleri buz keser başı dumanlı dağın,
Toz pembe hayallerin suya düştüğü anda.

Sabahın sessizliği yamaçları sararken,
Denizden esen rüzgâr sözünü bağlamada.
Keskin hava kokusu duyguları gererken,
Yeşil çimler üstüne bulutlar ağlamada...
Sabahın sessizliği yamaçları sararken.

Gözleri kamaştıran ikindiler öncesi,
Mermerlerin göğsünde suların rengi beyaz...
Çatlamış topraklarda sarı gülün goncası,
Bir damla yağmur için Tanrı’ya eder niyaz,
Gözleri kamaştıran ikindiler öncesi.