Utancımız, soğuk sabahlarda nöbetinden geri dönüyor,
Kollarımız açık, gelen tanıdık sanıyoruz.
Gözlerimizi oymak bizi görmekten kurtarmayacak
Arkamızı dönsek, utancımızı sırtımıza yükleyecekler.
Kurtarılmayı bekleyecek yüzümüz yok,
Gelenlerin, düşman gemisi olduğunu biliyoruz.
Güverte sallanıyor ve midemiz bambaşka bir sebepten bulanıyor.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta