Utancımız, soğuk sabahlarda nöbetinden geri dönüyor,
Kollarımız açık, gelen tanıdık sanıyoruz.
Gözlerimizi oymak bizi görmekten kurtarmayacak
Arkamızı dönsek, utancımızı sırtımıza yükleyecekler.
Kurtarılmayı bekleyecek yüzümüz yok,
Gelenlerin, düşman gemisi olduğunu biliyoruz.
Güverte sallanıyor ve midemiz bambaşka bir sebepten bulanıyor.
Denizin ortasında tek tür bir intihar düşüncesi var biz utananların.
Gözlerimizi kapatsak hislere boğulacağız.
Kayıt Tarihi : 14.11.2019 06:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!