Suya Düşen Hayal Şiiri - Merve Nur Özçelik

Suya düşen hayallerimi kuruluyorum umutlarımla
Gözyaşlarım söndürür hep dudaklarımdaki sızıyı
Her hatırayla sığındım karanlık dehlizlerime
Kökleri derin korkularımın içimde
Zehirli bir tohumla büyüdüler iyice
Keder pençe atmış kaderime
Sevdiğim, aşkın rızkını kesmiş benden
Hayallerim sille yemiş sevgiliden
Yırtıp atmak istedim bahtımı üzerimden
Ateşinle tutuştu kanatlarım uçamam hülyalara
Acemi aşkım kirlendi lanet ellerinde
Sinsice ördün sancıları kalbime
Sahte şifalarla alevledin yaralarımı
Ve yırttı şuurum damarlarımı
İniltilerle sardım hep müptela yaralarımı
Resimlerimdeki yüz yabancı geliyor bana
Zayıflamış, hırpalanmış ümitlerim
Hıçkırıklarla titrer tüm bedenim
Gömmek istedim kavrulan küllerimi
Ama beceremedim anılarımı yitirmeyi
Göze alamadım sevdiğimi kaybetmeyi
Zincirledim kuşkularla zihnimi
Aşka kapadım sana mahkûm yüreğimi
Çaresizlikle çaput bağladım geçmişime
Sevdiğim çok özledim gelsene
Gittiğin yer mi çok güzel kaldığın el mi?