Suya bakıp vazgeçişim sudan benim

derdimin özü sen
bir gün
çıkıp gelsen
böyle nar bahçeleri arasından

ey zeytin ey incir
ey ay
tutarak ellerimden kendimin
yanıyor dünyam her köşede yangın var
ey hilali muradımın
ey aşkımın oku
kırıldı bu gün bu yay
bir anlatsam sanki doğruluverecek
ayaklanıverecek içimde yılkıya koşarken düşen mahzun tay

tarlalar tozarıyor sular yitiyor
yanıyor dünyam her suya bakışım benim başka yangından

beher camları merkezine hep uzak yollar kurar
şeytani umutsuzluk bir pencere mevsimi ömrüme
her yerden bakar
damlalarımla söndüremeyeceğim kadar
yanıyor dünyam her suya iç çekişim benim
ateşi olmayan bir yangından

kimse ateşin kokusunu duymuyor zinhar
yanıyorum ey sular söndürmez misiniz beni

el pençeyim
kapılarda
kovalasalar belki bahtiyarım

derdimin nuru sen
gelsen
şurdan kalbimde saraylar kurduğum yerinden

yanıyor dünyam suya bakıp vazgeçişim sudan benim
ah hiç bilinmez bir yangından