Suya Atılan Mektuplar Şiiri - Mehmet Bilgin

SUYA ATILAN MEKTUPLAR
Bir mektup yazdım hüzünden,
Bıraktım denizlere.
Ağır ağır aldı bir yol,
Yakamozdan daha parlaktı,
Yavaş yavaş kayboldu gözlerden,
El salladım arkasından,
Dönüp bakmadı bile.

Bir mektup yazdım gamdan
Bıraktım okyanuslara
Gider mi bilemem gideceği yere
İçimdeki ümit ise
Okyanuslar kadar derin

Bir mektup yazdım kederden
Bıraktım ırmaklara
Daha çabuk gider diye
Çünkü ırmaklar
Üzerindeki emanetleri
Bir an önce ulaştırırlarmış
Varacakları menzile

Yıllar sonra duydum ki
Mektuplarım aynı yerde
Dünyanın bir noktasında
Yani merkezinde buluşmuşlar
Yükünüz çok ağır demiş
Mektuplardan birisi
Ben hüzün sen gam o keder
İkinci mektup da
Madem söz verdik sahibine
Ne olursa olsun bu emanetleri
Ulaştırmalıyız yerlerine
Üçüncü mektup ise
Nasıl ki Mecnun Leyla için
Düşmüşse çöllere
Biz de düşelim sulara
Nasıl ki Ferhat Şirin için
Yol açmışsa dağlarda
Biz de kıralım dalgaları
Nasıl ki Kerem Aslı için
Kül olmuşsa alevlerde
Biz de suda açan gül olalım demiş
Ve tekrar düşmüşler yollara

Ben de yıllardır oturmuşum
Sıradağlarımın eteklerine
İğde kokan derelerine
Böğürtlen açan bahçelerine
Bekliyorum mektuplarımın cevaplarını
Bekliyorum hüzünle gamla kederle

İçimdeki Duygular/Mehmet Bilgin
Ekim 2016/Adıyaman