Suya anlattım yalnızlığımı Şiiri - Fatih ...

Suya Anlattım Yalnızlığımı
Çok yalnızım, zaman üstüme üstüme,
Sessizlik sarıyor dört bir yanımı.
Suya anlattım yalnızlığımı,
Çaresizliğimi,
Kimsesizliğimi…
Bir çiçek bıraktım suya usulca,
Kırılgan, solgun, benim gibi.
Taşlar vardı yolunda,
İrili ufaklı,
Tıpkı içimdeki engeller gibi.
Suya yön veren o taşlar misali,
Ben de yön değiştirdim her kırıldığımda.
Bir kıyı, bir liman aradım sana çıkan,
Ama hep uzak kaldın,
Hep suskun…
Akıp giden su, ömür gibiydi,
Tutmaya kalktım, kaçtı avuçlarımdan.
Bir an durdu, birikti içimde,
Göl oldu sanki hüzünlerimden.
Kah çağladı derdim gibi,
Kah duruldu Yüreğim gibi
Suya her baktığımda seni gördüm,
Sana dokunamamanın acısıyla yandım.
Bir çiçek gibi savruldum akıntıya,
Bir dua gibi sessizce söyledim adını.
Suya anlattım,
Çünkü anlayan yoktu beni,
Sadece o dinledi, sadece o götürdü seni…