sıktım suyunu kalbimin
zehri panzehirle akıttım
acıyı çıkardım dışarı
onunla tanıştım, sarıldım
zayıfladığım yerde taşlaştım
sıktım suyla
taşı yumuşatırım sandım
katranım durmaz içime akar
senin gözlerinse durmaz
yine onu arar
bakışlarda bulabilirsen anlam
biraz daha ez kendini
belki bulursun o öz’de seni
Kayıt Tarihi : 28.4.2025 19:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!