Suya Şiiri - Nuh Yıldız

Ceylan gibi ürkek
Bir güzel geldi, pınara
Pınarın etrafını temizledi, titreyerek
Gül dudaklı güzel, eğildi suya

Ayna gibi, kendini gördü
Yan yana olduğu sevgilisi
Romantik buluşmaları
Göğsüne yaslanıp uyuduğu
Yaşadığı güzel anılar, geldi aklına
Görüntüler, kayboldu
Gül dudağı değince, suya

Kaybettiklerine ağladı, doya, doya
Elini yüzünü yıkadı
Gözyaşları, özlemleri, hicranı
Karıştı suya

Bu pınar, aşkını bilen
Sevgilisini tanıyan
Dert ortağı olan, pınardı
Değişmezdi, bir başka suya

Neylesin çayları ırmakları
Gölleri uçsuz bucaksız deryaları
Yanan yüreğini soğutan
Ara sıra gelip kendini avutan
Yıkayıp yanan tenini serinleten
Alıştığı bu pınardı
Sevgiyle tekrar baktı berrak suya

Yine kendini sevgilisiyle birlikte gördü
Ayağını uzattı gezdirdi suya yakınca
Görüntünün kaybolması için
İncecik narin ayaklarını
Değdiriverdi suya