Süveydaya Mektup Şiiri - Özlem Arslan 2

Özlem Arslan 2
11

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Süveydaya Mektup

Taş olsa çatlardı, dağ olsa yıkılırdı, topraklar çoraklaşır, denizler kururdu
Dinmedim, durmadım ve hiç bıkmadım istemekten
Bir defa koştum bin defa düştüm
Varsın düşeyim varsın kanayayım
Dünyam yirminci yaşımda kaldı
Kaç yaş büyüdüm kaç yaş küçüldüm
Saydım saydım durdum
Ben meğer on sekizimde doğmuş yirmi birimde ölmüşüm.

Geçti yaramın üstünden serin rüzgarlar
Geçti yaramın üstünden derin özlemler
Geçti yaramın üstünden yüz bin zemheri bir bahar
Sesin yel oldu
Tenin güneş
Ben büyüdüm sensiz üç yaş

Adın değmez dilime
Sevdan düşmez yüreğimden
Biz iki dünyanın kara sevdalıları
Var mı sevabımızda kavuşmak

Kalbimin noksanında sen
Senden geriye bir nokta
Noktamda Süveyda
Dağıtıyorum seni herbir yana
Denk gelirsen bir yaprağına
Dokun ve beni an.

Sevgili Süveydan…

Özlem Arslan 2
Kayıt Tarihi : 23.4.2023 02:47:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!