Süveyda'ya Şiiri - Kemal Doğanay

Karanlıklar aydınlığa kavuşsun,
Sen güneşsin bende ayım Süveyda.
Kervanların buralardan savuşsun,
Sen güneşsin ben de ayım Süveyda.

Karlı dağın karanlığı biter mi
Virane evlerde ocak tüter mi
Senin yaptıkların bana yeter mi,
Sen güneşsin ben de ayım Süveyda.

Kalın olur derelerin buzları
Güzel olur şu Tokat'ın kızları
Ovaların çabuk geçer yazları,
Sen güneşsin ben de ayım Süveyda.

Bu yolların sonu hedefe varmaz
Söylediğin türkü kafama sarmaz
Hallerim nicedir bilenler sormaz,
Sen güneşsin ben de ayım Süveyda.

Dertlerim bitmiyor biter sanmıştım
Baharda keklikler öter sanmıştım
Gün gelir bacalar tüter sanmıştım ,
Sen güneşsin ben de ayım Süveyda.

DOĞANAY'ım şu dağları dolaştım
Ayrılık deyince yollarda şaştım
Yıllar geldi geçti sana ulaştım,
Sen güneşsin ben de ayım Süveyda.