Suveyda Şiiri - Dünyada Hamal

Bil Süveyda!
Sana hapsedildi ifadeye sigmayanlar,
Simdi guli hamram neyi izah edeyim,
Mahkum olan azaddan baska ne ister,
Senin aşkının azadı, maşukları duçar eder,
Bil Süveyda!
HALLAC mıyız asılalım,
YUNUS'muyuz, mecnun gezinelim,
FERHAT'miyiz, dağlarda kaybolalım,
Kendimizde miyiz ki seni kesfedelim,
Ey Süveyda!
Zatın ne meyhanelere bedel,
Ne maşuklar canını teslim eder,
Ne borçlular borcunu öder,
Ne meftunlar sana Cihad eder,
Dökülen kar taneleri gibi düştükçe erir, yanarlar.
Bil Süveyda!
Bu aşkı ne kitap yazar, ne ney üfler.
Ne seccade sahit olur, ne dil söyler.
Ne çöller anlatır, ne lisanlar yeter,
Arayanlar teslim ve tasannuda,
Rabbaniye dayanır metanet, sabır tevekkül ederler
Bil Süveyda!
Bizde senin adına başa ne gelirse gelsin hoş görülür.
Şedit acılarımız esbabı Vafi ve kâfi ayrılıktır.
Mekan, mertebe, mevki, makam ne varsa,
Herşey senle mümkün.
Bil Suveyda!
Sufiler sana ulaşmanın en çetin yol olduğunu söyler,
Nursun, katreler sana yakışmaz
Amellerimiz katranlı, niyetlerimiz nurlu,
Sana ulaşmak bâtıni mi!?
Seni yasamak zahîri mi?
Seni anlamak umumi mi?
Seni yaşamak uhrevi mi?
Bil Suveyda!
Sana ne peygamber sığdı, ne evliyalar.
Sana ne gözyaşları sızdı, ne rikkatler sığdı.
Ne gelgitler oldu, ne cesetler defnoldu.
Ne tevbelerle sekir hali oldun?
Ne geceler cehennem azabinda yanar gibi haşroldun.
Ne geceler acıdan hesap verdin.
Bil Süveyda...