Süveyda Şiiri - Yakup Ersen

 Esmezdi doğduğum köylerde meltem çünkü yoktu bizim denizlerimiz..
Belki bu yüzdendir dalgalı saçlarına bu kadar aşık olmam..
Saçlarının serinliğine hasret dalgın başımı bir duvara yasladım..
Dedimki..
senli şiirlerim olmayacak bundan sonra sevgili..
Köhne bir karanlıkda bir mum aradım alevinde eritip düşlerimi içimi dökecektim kalemimin değdiği her yere...
bir kaç damla aktı zaman milyonlarca yıldır aynı kalem aynı kağıtla bekliyordum..
kalemi kağıda değdirdim..
yine sen döküldün mürekkebimden....
ve ardımdan gözyaşım ıslattı adını defalarca yazdığım papirüsleri...