Süveyda Şiiri - İsa Yılmaz

desem ki Süveyda aşkı anlatma bana
konuşma öyle uzaktan uzaktan
hadi gel, dur öylece yanımda

desem ki Süveyda güneşi anlatma bana
çoktan söndü ruhumun feneri
hadi gel, bırakma kalbimi zindanlarda

desem ki Süveyda denizleri anlatma bana
bir çöl yangını düştü içime, bir okyanus gerek ateşe
hadi gel, damla damla dökül sahraya

desem ki Süveyda ayrılığı anlatma bana
gözyaşlarınla yazma satırları mektuplara
hadi gel, ölüm olsa yolun sonunda

desem ki Süveyda ölümü anlatma bana
kalbimin en karanlık noktasında durur öylece
zaman tükenmeden hadi gel.. hadi gel Süveyda

desem ki Süveyda beni anlatma bana
çok iyi bilirsin unutmayacağımı asla
hadi gel, korkma, var mı senden başka…

30.V.09