Süvârim Şiiri - Osman Ceylan

Eğilsin önünde, dağlar eğilsin
Peygamber Sancağı elde Süvârim
Düşman ele bırakacak değilsin
Tüfeği piştovu belde Süvârim.

Sancağa göz koyan bir bir yıkılsın
Kanın bayrağın al rengine katılsın
Ağıt yakılacaksa sana yakılsın
Al kanlar içinde yerde Süvârim.

Rüzgâr gibi kefereye karıştın
Hamzâlarla Alilerle yarıştın
Bir adımda ötelere eriştin
Mis kokar kanları gülde Süvârim.

En güzel ölümdür başka ölünmez
Diridir canları lâkin görülmez
İyidir halları fakat bilinmez
Ölümün gerçeğe perde Süvârim.
Kadrin bilinecek gökte Süvârim.