Şuur Gerek Şaire Şiiri - Cihat Şahin

ŞUUR GEREK ŞAİRE

Hiç durmadan yazarlar, abuk sabuk şeyleri
Ne içinde bir mana ve üslupta incelik
Bu hususta uyarsak, binler kere beyleri
Asla vermez adaba, ölse gitse öncelik

İlhamını periden, alıyorsa bir kişi
Nerden bulsun şuuru, cin müridi o yazar?
Besmelesiz yaparken, böyleleri her işi
Her gün yazsa bin şiir, ne değişir ne yazar?

Memnu aşksa içerik, alır çoktan onayı
Ne hikmetse jüriler, bakmaz teknik hataya
Sen ağzınla kuş tutsan, hak etmezken senayı
Onun ünü ulaşır, cümle ülke, kıtaya

Salih olan kullara, Allah verir ilhamı
Böylelerin eseri, şuur verir muhtaca
Okundukça şiiri, atıp kalpten tüm gamı
Manen olur bir gıda, ruhu gönlü her aça

Nasıl geldik bu hale, anlamadım ben hala
Varsa şayet anlayan, beri gelsin ey dostlar
Bence ölmüş şairlik, tek eksiği bir sala
Budur işin portresi, gülen gülsün ey dostlar

Herkes bir şey karalar, pek çoğunda yok mana
Ama sorsan kendine hoş şey yazdım zanneder
Yazılanlar etmezken, asla hizmet imana
Aksine bunlar ile kalplerden iman gider

Rahman ölçü koymuşken, sure-i Şuarada
Bakmaz kahir onlara, lâin şeytana gider
Kimileri geçinir, yağcılıkla arada
Hizmet ettim sanırken atisini mahveder

Şiir şuur demekse, şuur gerek şaire
Şu nimetten cüdalar, öyle çok ki ülkede
Varsa bu tarz düşünen, destek versin şair’e
Belki tashih yapılır, yanlış olan ilkede

Cihat ŞAHİN
19.07.2018-İZMİR