Şuur Altı İsyan Şiiri - Günay Özdeniz

Yalnız bekleyişin sonu akşamlar,
Bir sevgi uğruna gözde bir damla.
Kapılar özlemde, buğulu camlar,
Ürperti usunda yankılar gamla…

Duygu ve arzuyla gönlü dolarken,
Saat tik-takında üğünür zaman…
Unutulan sözde murat solarken,
Çoraklaşan ruhtur ıssız uzansın.

Çatlayan saburla ilk önceleri,
Şuuraltı isyan başlar içinde.
Şeytan döllemesi düşünceleri,
Tutkulaşıp koşar hazzın peşinde.

Bir çıngıdır arar kurumuş özü,
Birbirine eklenirken geceler.
Yüreğine çöken nefsin sözü,
Kulağında tortulaşan heceler…