Şuur Şiiri - İbrahim Gül 2

Aşk bir şuursuzluk halidir. Önüne gelen her şeyi kasıp kavuran. Secde ederken secde edeni yok eden bir sarhoşluktur, o. 'Öyle sermestem ki idrak etmezem dünya nedir' demek
ızdırap ve hakikatin habercisidir. Bir şeyin ıstırabını çekmeyen, onu ne tanır ne de sever, ya. Ancak büyük insanlar acı çekebilirler… Küçükler asla. Bu hale ulaşmak isteyen ruh günahlardan temizleniyor, kendinden geçiyor, dünya cemiyetlerini, keyfiyetlerini ve fena libasını terk ediyor. Bütün bunlara temizlenme (purification) deniliyor.

Hakikatte insan ilimdir aşkla bezendiği için.
İlimse aşkın bendesi.
Tıpkı benim gibi.
Aklımın şüpheleri aşkımın şüphelerini öldürdü.
Senin gibi…
Çaresiz bir pişmanlık bırakır.