Tarlaya su düşence ekinler büyür,
Acep insanlar nereye doğru yürür.
Su ancak akınca yatağını görür,
Su olmazsa bütün insanoğlu ölür.
Her şeyin başı, Su’dur öyle değil mi?
İnsan açarca ıslanır çeşme taşı.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta