Tarlaya su düşence ekinler büyür,
Acep insanlar nereye doğru yürür.
Su ancak akınca yatağını görür,
Su olmazsa bütün insanoğlu ölür.
Her şeyin başı, Su’dur öyle değil mi?
İnsan açarca ıslanır çeşme taşı.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta