Tarlaya su düşence ekinler büyür,
Acep insanlar nereye doğru yürür.
Su ancak akınca yatağını görür,
Su olmazsa bütün insanoğlu ölür.
Her şeyin başı, Su’dur öyle değil mi?
İnsan açarca ıslanır çeşme taşı.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta