Sütsüz Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

sütsüz

ağzımız tutuşana dek öpüşür kül gibi susardık geceye
yüreklerimiz kor gibi kalırdı yinede içimizde.
dilimizin eşelemesine teşni..
kararlıyız bu kez kuyulardan çekip çıkaracağız,
kırık aşkları duygu sarnıçlarımızdaki sakraçlarla.
aşk güneş ister, gölgesini görmek için..
ödünsüz sevme zamanıdır hazem
sızımın aynasında gizin bilirim.
aşk kendini insanla sunar gözdemsin
güzelliğini bağrıma bastırdığım merhem diye
akşam morumsun göğsümü gök gibi kaplayan
venüsce doğan duygu içtenliğim imgemsin.
derdim seni iz bırakan bir şiir yapmaktır,
geçip gitsen bile yürek sayfamdan.
ana sütümle sende emdiğim memelerin kadar sütsüz
bir zaman aralığı kadardır sevinçli kederim..
meraklanma hazemim şiirim gibi de kederli giderim
bırakmam sana yükünü kederin..