Süt Tozu Şiiri - Gönül Aksoy Altun

Söz tozu var yolunda kaidesiz gönlümün
İçerde bir sanatkar duvarları boyuyor.
En yokuşlu, cafcaflı yıllarında ömrümün.
İçimde bir orkestra notalar duyulmuyor.

Sözler dudakta donmuş, kurumuş nehir gibi
Duygular kilitlenmiş her nefes zehir gibi
Bir ışığa göç etsem sanki bir sihir gibi
Uykular can verse de rüyalar yorulmuyor

Kalpte izleri kalmış mektubunu silemem
Çağın Leylası benim, Mecnunum kim bilemem.
Hiç bitmedi kuşlardan gökyüzünü dilemem
Martı kanat çırptıkça denizler durulmuyor