Süt Kokusu Şiiri - Aziz Akgün

insanoğlu
utan...
beşikteki bebeğin miydi
ellerine bulaşan kan
...
insanoğlu
utan...
çelik zırhlarını delip te
burnuna gelen o koku
barut kokusu değil
süt kokusu
....
hani o tankından
nefretle fırlayan o bomba
o evin duvarını yıkıpta
süt kokan çocukların
küçük göğüslerinde
patladığında...
işte o an
yayıldı semaya
yayıldı inadına
kan dolu avuçlardan
süt kokuları...

....
ve sen
kimseye veremeyeceksin hesabını
kefene sarılmış bir bebeğin
ne kadar yıkasan da çıkmayacak
ellerinden çocuk kanları
ağır ağır sinecek üniformana
süt kokuları...

a.z.i.z. a.k.g.ü.n.