Her yeni günde ve güneşin her doğduğunda,
Gözlerimi karanlıktan sana açtığımda,
Yine;
Yine bir döngünün başlangıcında bulurum bedenimi...
Gece karanlığıma düşen tek ışığım olursun...
Öyle bir zamandır ki bu herşey benden nefret eder...
Kendim bile.!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta