Süt Dökmüş Kedi Gibi

Şekspir arkadaşımızdır,Bodler dostumuz
Bizimkiler zaten başımızın tacı
Hayyam la içeriz kendimizden geçeriz
Şiir yazarız
Fakat bir aşk karşısında
Adam gibi oturup susarız
Bir cahil köylü kızı geçer bizi
Ardından süt dökmüş kedi gibi bakarız

Kimisinde mısralarla yazılır
Kimisinde de göz yaşıyla şiirler
Altındanda yapılır
Aşktanda evler

Şiiri sevmek başka
yazmak başkadır
Şiir olup yaşamaksa bambaşkadır

Veysel gibi körken görmek
Bethoven gibi sağırken duymak gerek
Mecnun gibi sevilmeden sevmek
Ferhat gibi sevilince dağlar delmek gerek
Mevlana gibi pervane olup dönmek
Yunus gibi ölmeden ölmek gerek
Pir Sultan gibi haksızlığa karşı çıkıp
Gerekirse adam gibi ölmek gerek

Emeğe sanata sözüm yok
Ruhta olmalı bence
İnsan bir aşk şiiri yazacaksa eğer
Aşkı yaşamalı, aşkı tadmalı bence