Süt Beyazı Üç Ay Parçası Şiiri - Ali Arslan

Üç daldılar gülümserdi gül yüzleri,
süt beyazı üç ay parçası kadın.
Biri goncaydı, kokusu altında yaprağının,
diğeri tomurcuk; dalında açtı açacak,
üçüncüsü kozasından yeni kanatlanan.

Bakmaya kıyılmaz bu üç Kürt güzeli;
Aşikey, Fatikey, Zevey.
Gül dudaklarında bir damla su gibiydi aşk!

Ölüme bir su kenarında çaresiz yakalandılar.
Beyaz gelinlikleriyle kefenlenen bu üç ürkek serçeye;
üç kurşundan çıkan üç kan damlasıyla ömür biçen ağaları,
kırdılar kanatlarını bu gelinciklerin.

Üç gül endamlı bahar fidanı ip ince ve uzun siyah saçlarıyla,
döne döne kayboldular gittiler;
dalga dalga akıp giden azgın sularında Fırat’ın.

Tazecik üç masumun canıyla, üç namusun bedeli,
törelerince aşiretlerinin;
üç helal cinayetle sessizce ödendi böyle kolayca.

Şimdi bir garip çobanın kavalında,
yanık nağmeleri çalar türkülerinin;
sudan mezarlarında,
salkım salkım dökülen söğütlerin gölgesinde yıkanan,
bu nazende üç fidanın
süt beyazı Ay parçası kadınların!