ben herkes gibi olamadım
olamadım işte
gösteremedim kimselere
gözyaşlarımın kan çanağı yuvalarını
iliklerime işleyen yağmurlara yakalandığımda
ölürken büyüdüm
en dayanılmaz sancılara sobelendiğimde
en kuytu acıları biriktirdiğimde
ne uykusuz gecelerime sitem ettim
ne sararan yüzümü sorguladım
çile denizinde can avuttum
ana sütü gibi ak
bembeyazdı aklımda tuttuklarım
bembeyazdı kıyıları yanmış kalbimde yaşattıklarım
eski günlere kilitlenip kaldığımı sanmayın
beyaz bir incinin masmavi gökyüzünde düşlerini taşıyorum...
Kayıt Tarihi : 9.9.2019 10:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)