Süt beyaz Şiiri - Harun Akhisarlıoğlu

kandırılmak istiyorum asuman
artık biraz kandırılmak istiyorum
kandır beni
yalanlar söyle inanayım
gerçekler hiç yerden kaldırmadı beni
dizlerim kabuk bağlasın artık
ceplerimi bile doldurmayan şu ellerimi tut
kaldır beni

otur asuman
sana
güzelliğinin saklı kalmış yerlerini tarif edeyim

asuman
ayağının değdiği kaldırımlar ağrısını unutur
ve seninle yeniyorsa yemek, tuzu tamamdır
senin girdiğin evin perdeleri süt gibi, bembeyazdır
düşün ki;
öpersen sen beni
büsbütün adam olurum

asuman
sen ki
bir gülüşünle anadolunun ücrasına lunapark getirirsin
hadi sür avuçlarını toprağa
sür ki
hasat bereketlensin

asuman
senden gelen kederin iç organlarıma iyi gelme olasığı var, bilesin
var
var ama
ah benim narçiçeğim
bire bin katarsın şu bendeki kederin de
neden binden bir eksiltmezsin

asuman
sana rastlayınca anladım gözlerimin
neye yaradığını
seni işitince anladım kulaklarımın varlığını
ellerim henüz gayriresmidir
ellerimi doldurunca ellerin
bir tufandan geçecek dünya
işte o zaman
resmiyet kazanacak tüm benliğim

asuman
müsade et
müsade et, elini tutayım
amerika çocukların üstünden elini eteğini çekecek
bana elini ver
ortadoğudaki silahlar toprağa gömülecek

asuman’ım
alya’m
sema’m
yine anlatamadım değil mi?
seni tasvir etmeye dökülmez dilim
bir şahanesin ki

yoktur misli menendin