Süt Şiiri - Deniz Ercivan

/Bağrın tamburi gül kurusu ağlamasın artık/

Tut çengelini çöz!
Dilini o acıtan ezgilerden
Sırtından soyun külfeti!
Yıkma kendini ve yıkılma
Eşele hüzünlerini
Buhranını kus
Bir dağa yasla hatta çaresizlikleri

Azalt kendini...
Azalt!
Azalt!

/Bir sabah ağzına süt damlatmaya geleceğim/

Durup dururken öylece ser saçlarını güneşe
Ağzına bırak gök, ciğerleri mavi dolsun
Eşiğini temiz tut kalbinin
Kapın daima açık
Ve dar pencerelerine geniş pervazlarla bak

Hatta gül koy boynunun gamzesine
Yine gül!

Gül çoğalt kendini...
Çoğalt!
Çoğalt!

Ben bir rüzgar eseyim yüreğin ortasına,
Dağıtsın saçlarını temiz yastıklara
Elleri ipekten yaftalara
Ellerini hazırla!
Hazırla!
Hazırla!

Ben bir rüzgar eseyim, kopsun tamburun teli.
Bağrın gül kurusu ağlamasın artık...