Susyorum Şiiri - Erdinç Turan

Susuyorum
Yosun tutmuş taşlar gibi gün ışığına küskün,
Yalnızlığın nemli iklimini soluyorum.
Yine derme çatma mutlulukların gölgesinde
Hüzünsel depremler yaşıyor ruhum.
Yine kördüğümüm
Ve yine uçurum dört bir yanım
Faili meçhul keşkeleriyle yitik bir hayatın
Alışagelmiş sıradanlığında
Sıradışı cürümler işleniyor
Ve lüzumsuz yüzler beliriyor sol yanımda.
Aynı lüzumsuzlukta birkaç söz…
Susmak bir yaşam biçimi oluyor dudaklarıma
Ve cümlelere küsüyorum çocuklar gibi
İçimdeki o cüzzi sınırlara sığmayan yasak çoğrafyayı
Hissi yanılgılarla keşfediyorum
Sisli yollarda yitirilmiş bir hayal kırıklığı gibi
Sınırları aşamadan kendimde kayboluyorum
Ve susuyorum
Hayatın bu çığırtkan feodal düzenine
Susarak başkaldırıyorum