Yüreğim kadar yakınsın, ezel kadar uzak,
Törpüledi ömrümüzü sevda yokuşları.
Ayrılık ördü ağını, kurdu yine tuzak;
Nasıl unuturum ruhuma can bakışları?
Aklım firarda, hiç dinmedi kronik sızım,
Sensizim ahu gözlüm, bil ki hâlâ sensizim…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
müthiş bir sevgi, müthiş bir özlem...
Özlemin ve ayrılığın hüzünlü anlarının şiiri...Kutluyor,saygılar sunuyorum sayın şair...
satır satır , hece hece, sindire sindire okudum, bitirdiğimde çok üzüldüm, devam etmeliydi yüreğime tercüman olmaya, şuan boğazım düğümlü, gözlerim bulanık, 10 puan yetmez inanın puanlarla ölçülmeyecek kadar kıymetli bir şiir ...
Ayrılığın acısı- hasreti özlemi tavan yapmış- unutmamış gönül -bırakmamış gönül- bekliyor sevda barınağında - belki ay doğar aniden kim bilir-kutlarım..
Sana aç, sana muhtaç, suçsuzum, uykusuzum;
Susuzum kalpte gizlim, gel ki hâlâ susuzum… kutlarım dilerim beklenen gelmiştir, duymuştur sesinizi tam puan diyorum:)
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta