Susuz deniz Şiiri - Zeynep Beşen

bazen
seni seven yanlarımı vurmak istiyorum
çoğu zaman
ama her zaman
beni merakta bırakan yanlarını öldürmek istiyorum
kızgınlık desem değil
kırgınlık desen değil
öfke belki biraz hiç değil
sana bu hakkı veren aşkı
şakağından emin ol vurmak istiyorum.
o tetiğe basmamı engelleyen
aşka saygı duyuyorum
her gün bir nefes daha çoğaltarak yaşatıyorum.
bazen
seni seven yanlarıma hayret ediyorum
çoğu zaman
ama her zaman
sonra seni uzun uzun izliyorum
neden sevdiğimi kavrayamıyorum
sadece baktıkça sevgim artıyor senden yana
kalbimde bir yumuşama beliriyor
öfkem diniyor
yüzüm seviniyor
içim gülüyor
ruhumu kavrıyor bu sevinme hissi
bu ne buralı ne oralı olmayan hissi seviyorum açıkçası
bu bulmuşluk hissi değil
veyahut gözü karalıkta değil.
mütmain olmak ne demek bilir mi sin?
bu his öyle bir şey..
işte sadece bu nedenlere hayret etmiyorum.
bu yanlarıma nezaketen saygı duyuyorum
yaşatmaya çabalamıyorum
öldürmeye de uğraşmıyorum
bu yanlarımın her iki duruma egemen olduğunun farkındayım.
ölümsüzünen savaş olmaz biliyorum
zaman kayıplarını sevemedim gitti
bu yüzden kaçmadan.
korkmadan ve çekinmeden yaşıyorum.
bir neden
bir neden bulsam.
elime geçse mahvederim o nedenleri biliyorum
- bu arada tahammülü
yanlış anlama
sanatına ayrıca hayran kaldığımı bilmeni istiyorum.
sana gönlümde bir söz söyletmeyen aşka da
ne diyeyim! ?
helal olsun hakkıdır yaşasın yaşatsın istiyorum.
bazen değil
seni seven yanlarımı vurmak istiyorum
çoğu zaman
ama her zaman
beni merakta bırakan yanlarını da
susuz denizlerde boğmak istiyorum.
istemiyor değilim
istiyorum.
seviyorum.