SUSUZ ÇÖLDE GEZER DİVANE GÖNLÜM..
Yar aşkından yanıp divane oldum
Susuz çölde gezer divane gönlüm
Yâr Mecnun misali sararıp soldum
Susuz çölde gezer divane gönlüm
Yaz gününde karlar yağdı başıma
Felek zehir katık etti aşıma
Aklıma gelmeyen geldi başıma
Susuz çölde gezer divane gönlüm
Çektiğim çileler düşman başına
Garip gönlüm döndü sabır taşına
Muradım yazılmış kalem kaşına
Susuz çölde gezer divane gönlüm
Esti deli poyraz bağrıma vurur
Hasretlik çekilmez yakar kavurur
Seveni kül eder çöle savurur
Susuz çölde gezer divane gönlüm
Veysi der ağlarım yaşım kurumaz
Gönül yarasına merhem bulunmaz
Bilirim dünyaya'da dertsiz kul olmaz
Susuz çölde gezer divane gönlüm
Kayıt Tarihi : 3.12.2024 23:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!