Büyük sevgiyle koymuş ustası her taşını,
Göstermiyor bu çeşme beş asırlık yaşını.
Ağzını kapatmışlar susmuş şırlayan sesi,
Şimdi yalnız hayâlde çeşmenin efsanesi.
Oysa o bir vakitler ne de mutlu akardı,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta