Susuz Çeşme Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Susuz kalmış çeşmeler gibisin,
Taşların somaki mermerden;
Emek emek işlenmiş halı gibi, kilim gibi,
Kitabende güzellikler yazılı,
Zarafet yazılı,
İncelik, yücelik yazılı,
Oluğun altından, yalakların zümrütten
Ama bir tek damla bile damlamaz açılan avuçlarıma
Rahmetinden.

Sahibülhayrat velhasenat bir çeşme sayarak
Bekledim başında yıllar yılı,
Mermerlerine yaslanıp uyudum,
Mermerlerini okşayan güneşlerle uyandım,
Akmanı bekledim usanmadan
Oluk oluk,
Billur billur,
Avuç avuç,
Bilemedim ki; sana öylesine bağlanmak
Suç.

Kurudu dudaklarım susuzluktan,
Kurudu yüreğim susuz topraklarca,
Canım çatlak çatlak oldu,
Aralandı,
Çaresizliğim oluğuna uzandı,
Nice yağmayan yağmurlar dualarımın bereketiyle yağdı,
Senin rahmetinden bir damla merhamet
Damlamadı.

Ben cahilim, sözümü bilemiyorum, bağışla;
Yüreğin somaki mermer olmuş,
Taş kadar, mermer kadar soğuk,
Donmuş gözyaşların gözpınarlarında
Ve dudaklarında gülücüklerin,
Hele duy da, bana ettiklerine bak,
Kaderin.

(KAFES isimli Serbest Şiirler 'inden > 51-52/100)