Dereler çekildi, kurudu pınar,
Yavru ceylan gelmez oldu otağa.
Gün oldu yapraksız kalınca çınar,
O âhû gözlüler çıkmadı dağa.
Hakk, düzen kondurmuş yer ve göklere,
Gök yağmur bırakır denize, yere.
Göllere nasipten oluştu dere,
Şimdi giriyoruz bir susuz çağa.
Kel oldu dağımız, ormanlarımız,
Yandı hektar hektar hep canlarımız
Bozuldu lalezâr, kan güllerimiz,
Şeyda bülbül uğramıyor bu bağa.
Baharlar hazandır artık gönlüme,
Zalim zaman pusu kurdu ömrüme.
Bülbüller şakımaz oldu gülüme,
Uçtu güvercinler sola ve sağa.
Yetmedi, savaşlar yaktı havayı,
Çılgınlar yıkıyor nice yuvayı.
Bilmem kim kazanır meçhul davayı?
İnsanlık düşürdü kendini ağa...
03.02.2018
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 4.2.2018 12:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yakın zamanların hikâyesi...E.Ö.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!