Konuşmak çare değilse susuyoruz
İçin için ağladığımızda susuyoruz
Sessizlik çözer diye düşünüp
İçimizden belki de kan kusuyoruz
Sevgimizi söze sığdıramayız diye
Kelimeleri kifayetsiz bulup susuyoruz
Gözlerimiz konuşurken susuyoruz
Bakışlarımızdaki yangına bakıp
Bir yudum suya susuyoruz.
Sevgimiz söze sığmaz belki haklısın
Kelimelerde yetersiz kalır sevgimizi anlatmaya
Ama o kelimeler ve sözler olmasaydı hani
Kimbilir belki de hiç başlamazdı
Beraber olunca gözlerin konuşması yeterlidir tamam
Gözlerimiz içimizdeki yangını görüyor
Ama herne olursa olsun
Susmak kelimelere küsmek niye
İçimizdeki yangına bakıpta
Bir yudum suya susuyoruz
Kimbilir belkide sen haklısın
Belkide yanılıyorsun
Birgün vakit tamam olduğunda
Anlıyacağız neye sustuğumuzu ve
Neye susadığımızı.
Susuyorum
Susuyorsun
Susuyoruz
Acaba susuyormuyuz
Yoksa biz kelimelerimi yuttuk bitirdik
Şayet susmak çare olsaydı
İnsanların konuşmaları ne işe yarardı
Acaba çare nerede
Susmaktamı?
Yoksa için için ağlamaktamı
Susmak için için ağlamak çare olsaydı eğer
Sessizlik değilmiydi dediğin ölümden beter
Hani susma konuş diyen sen değilmiydin
Her sustuğumda sitem edip konuşmamı isteyen
Şimdi nasıl buldun sessizlikte çareyi
İçimizden kan kusarken
Susalım bakalım nereye kadar
Sevgimiz söze sığmaz belki haklısın
Kelimelerde yetersiz kalır sevgimizi anlatmaya
Ama o kelimeler ve sözler olmasaydı hani
Kimbilir belki de hiç başlamazdı
Beraber olunca gözlerin konuşması yeterlidir tamam
Gözlerimiz içimizdeki yangını görüyor
Ama herne olursa olsun
Susmak kelimelere küsmek niye
İçimizdeki yangına bakıpta
Bir yudum suya susuyoruz
Kimbilir belkide sen haklısın
Belkide yanılıyorsun
Birgün vakit tamam olduğunda
Anlıyacağız neye sustuğumuzu ve
Neye susadığımızı.
Yusuf girgin.05/08/2003
Kayıt Tarihi : 11.3.2007 07:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!